„65% studentek i studentów w toku edukacji akademickiej nie miało zajęć z zakresu problematyki kryzysu klimatycznego”
Dla zdecydowanej większości studentek i studentów (76%) tematyka związana ze zmianami klimatu jest ważna, ale jedynie 13% badanych przyznaje, że edukacja klimatyczna prowadzona jest na uczelniach w sposób satysfakcjonujący. To ważny sygnał dla władz uczelni i ciał akademickich zajmujących się kształtowaniem polityki edukacyjnej w Polsce. Kształcenie akademickie powinno bardziej koncentrować się na elementach środowiskowo-ekologicznych, tym bardziej że w dalszym ciągu brakuje podstawowego kształcenia klimatycznego w szkołach podstawowych i średnich.
Ponad 75% osób studenckich deklaruje, że tematyka zmian klimatu jest dla nich ważna. Niestety samo zainteresowanie tym tematem nie przekłada się na działanie, dlatego tylko 19% studentów angażuje się w aktywności, które uwzględniają edukację dla klimatu. Niewielu spośród nich (7%) deklaruje, że sięga po książki związane ze zmianą klimatu, nieco więcej (23%) po filmy. Na przykładzie tego zestawienia widać, że rolą edukacji musi być nie tylko przekazywanie wiedzy, ale również motywowanie osób studenckich do działania, aktywności i zmiany postaw. W edukacji klimatycznej sama wiedza nie wystarcza, najważniejsze jest przełożenie jej na sposoby zamieszkiwania Ziemi, codziennie praktyki i nasze wybory. A zatem prócz „twardej” wiedzy klimatyczno-ekologicznej uczelnie wyższe powinny kształcić nowe zielone kompetencje miękkie polegające na budowaniu wartości, nawyków, nowego stylu życia, które potrzebne będą również w procesie mitygacji i adaptacji do szybko zachodzących zmian klimatu. Uczelnie powinny w większym stopniu podejmować refleksję na temat nowych zielonych miejsc pracy i kompetencji opartych na promowaniu przyrody, wartości zrównoważonego rozwoju i scenariuszowania przyszłości.